Geschiedenis
Het begin: Huize Kareol
In oktober 1940 verscheen het eerste nieuwsblad de Kareoler vanuit het herstellingsoord Huize Kareol. Hier werden gedurende de Tweede Wereldoorlog gewonde Nederlandse militairen opgevangen en verzorgd. Het blad had als doel: dat er een contact bleef bestaan tusschen alle patiënten, verzorgster en personeel, welke op het Kareol zijn geweest en nog zullen komen, zoodat de ware kameraadschap welke wij allen in het Kareol hebben leeren kennen bij ons allen zoo zal blijven.”
De uitgaven van de Kareoler vormden een band waaruit vrijwel direct na de oorlog de bond is ontstaan. De Bond van Nederlandse Militaire Oorlogsslachtoffers werd op 25 augustus 1945 officieel opgericht. De BNMO behartigde de belangen van de gewonde (ex-)militairen, maar ook van de partners en van de weduwen. Dit deden ze door bij de overheid te strijden voor een beter invaliditeitspensioen, een beter nabestaandenpensioen en voor goede nazorg. De BNMO nam hierbij zelf ook initiatieven, zoals een onderling netwerk, lotgenotenbijeenkomsten, sportevenementen, de oprichting van het BNMO-Woonoord in 1957 en het BNMO-Centrum in 1983. De officiële opening van het Centrum werd op 15 mei 1984 verricht door (toenmalig) Koningin Beatrix. In 1977 besliste de Algemene Vergadering van de BNMO dat de afkorting ook de term dienstslachoffers zou gaan bevatten voor hen die tijdens hun dienst een aandoening hebben opgelopen, dat vervolgens door de werkgever werd erkend als een aandoening met dienstverband.
Oprichting diverse initiatieven
Willem (Bib) van Lanschot wist van de BNMO een professionele organisatie te maken. Onder andere door goede doelenacties en loterijen. In dat kader richtte de BNMO in 1970 de Stichting Fondsenwerving Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers (SFMO) op. Zij onderhoudt met de BNMO een subsidierelatie. De SFMO heet sinds 2007 het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg (Vfonds).
In 1960 richt de BNMO samen met het Militair Revalidatie Centrum (MRC) de Nederlandse Invaliden Sportbond op tegenwoordig Gehandicaptensport Nederland. Ook was de BNMO betrokken bij de oprichting van de World Veterans Federation (WVF)(1950). Het verzoek aan de overheid om haar bijdrage te leveren aan de nazorg voor veteranen en dienstslachtoffers resulteerde in het jaar 2000 in de oprichting van het Veteraneninstituut (VI) In dit initiatief trokken onder meer de BNMO, het Veteranen Platform (VP) en het ministerie van Defensie gezamenlijk op. Omdat de uitvoering van zorgtaken en belangenvereniging soms lastig werkt en omdat er behoefte is aan verbreding van de dienstverlening werd de BNMO in 2007 gesplitst: Stichting de Basis werd geboren. De Basis nam vanaf dat moment de zorgverleningstaken op zich en de BNMO ging verder als zelfstandige vereniging. Met ingang van 1 januari 2021 is Stichting De Basis opgegaan in het NLVi.
Verbreding
Op 29 november 2014 heeft de Bondsraad van de BNMO het besluit genomen om haar doelgroepen te verbreden. Vanaf dat moment kunnen geüniformeerden met een dienstverbandaandoening al dan niet erkend door de eigen organisatie en hun directe achterban zich aanmelden als lid. Naast de politieman/vrouw zijn ook (oud) medewerkers van o.a. ambulance- en brandweermedewerkers meer dan welkom.
Geschiedenis Het Woonoord
Tijdens de tweede wereldoorlog (1944-1945) ontstond de BNMO ofwel: de Bond Nederlandse Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers. Een bond die zich sterk wilde maken voor de belangen van gehandicapte militairen en/of na overlijden hun achterblijvende partners. Dit deden ze onder andere door geld in te zamelen, wetgeving te stimuleren en juridische ondersteuning te bieden. Begin jaren ‘70 ontstond er een bewustwordingsproces dat er steeds meer (oud)militairen niet alleen kampten met lichamelijke maar ook met psychische problemen. De aandacht voor deze doelgroep groeide wat onder meer resulteerde in de beginjaren ‘80 met de bouw van Het Woonoord. Intensieve zorg voor niet alleen de gehandicapte (oud)militair, maar zeker ook voor zijn partner. Op hetzelfde terrein in Doorn verrezen ook een hotel, een trainings- en nazorgcentrum voor BNMO-leden met ingrijpende/traumatiserende ervaringen.
Het eerste jaar werd het geheel vanuit particulieren gefinancierd, maar al gauw was duidelijk dat dit erg kostbaar was en begin ’84 werd Het Woonoord een AWBZ-gefinancierde instelling. De huidige doelgroep in Het Woonoord is nog altijd de oorspronkelijke, maar als er onvoldoende aanbod is wordt er ook gekozen voor niet-militairen. Wel is het zo dat ouderdomsproblemen ook bij de (oud)militairen steeds meer op de voorgrond treden en heeft de keuze te gaan wonen op Het Woonoord in Doorn te maken met de wens van mensen om in een omgeving verzorgd te worden waar lotgenoten, met dezelfde beroepsachtergrond wonen. Tegenwoordig kan elke (oud) geüniformeerde in publieke dienst die bij de uitoefening van de functie fysiek of mentaal beschadigd is geraakt lid worden van de BNMO. Dit lid kon met de juiste AWBZ-indicatie komen wonen op Het Woonoord.
Met de komst van het nieuwe gebouw (hotel, restaurant, kantoor en vergader locatie) is verschuiving in gang gezet, als het gaat om het woonoord. Het woonoord is uiteindelijk ten val gekomen. Ook zijn de diverse bungalows overgegaan naar een andere eigenaar. Het was een flinke klus om de mensen die nog in een bungalow woonachtig waren, daar te kunnen blijven huisvesten. Op het terrein is inmiddels ook een hoogbouw verrezen, dat toegankelijk is voor niet-militairen. De BNMO zet zich nog dagelijks in om de belangen voor de oorspronkelijke bewoners te monitoren.